du løftar guten min
mot sommarfugltreet
frå andletet hans flyg minne
om ein far
dei ørsmå knoppane
kjem til å opna seg
noko døyr
noko veks fram
du er det signa treet, rotfesta
i meg frå før dagane starta
Liv Reidun H Hansen
Kategori: Blogg (Side 10 av 11)
Ein klisjé.
Det starta slik. No for tida har eg det bra, og det skreiv eg eit slags dikt om i går. Det skulle berre mangla, trass alt er det poet eg er. Sjuk sådan. Difor i stand til å bruke tid på meir eller mindre lydmalande ordbilete. Les videre
Eg har ikkje tenkt å sitja her inne under ei dyne og sjå på vinden som leikar med grønlett lauv.
Og joda.
Det finns dagar for det eine og det andre. Det finns dagar kor ein skal styrta ut i hagen, gripa ei bøtte, ein spade og litt overmot. Les videre
Det er eit av desse spørsmåla som somme tider ramlar ned i nevane på ein kammerpoet ein dag i mai.
Redd for kva? Redd for kva ord kan gjera med oss menneske? Redd for korleis ord kan endra livet ditt, til noko verre eller til noko betre? Les videre
Det er strengt teke slik det er somme tider. Eg opnar kjeften for mykje, eller skriv for hardt til folk eg ikkje kjenner. Gjerne om kor god eg er, kor flink og kompetent eg er.
Og så sit eg der, med skjegget i postkassa. Eg har lura meg sjølv nok ein gong og vorten ansvarleg. Les videre